Αποκριές και καρναβάλι.

Σε λίγες μέρες αυτές οι δύο λέξεις θα είναι κυρίαρχες στην
καθημερινότητα μας.
Σημασιολογικά διαφορετικές στην αντίληψη μας.
Όμως ταυτόσημες με μόνη διαφορά την γεωγραφική προέλευση.
Από- κρεω = Από(χαιρετώ) – κρέ(ας), είναι οι λέξεις που
συνθέτουν την ελληνική λέξη.
Carne = κρέας – Vale= χαιρετώ, η λατινογενής προέλευση.
Οι αποκριές αποτελούν ουσιαστικά την εισαγωγή σε μία μακρά
περίοδο νηστείας πριν από το Πάσχα.
Μπορεί σήμερα να τα θεωρούμε έθιμα και στοιχεία της χριστιανικής
παράδοσης, στην πραγματικότητα όμως οι ρίζες τους χάνονται στην
αρχαιοελληνική παράδοση και τη λατρεία του Διονύσου.

Κατά μία άλλη εκδοχή η λέξη Καρναβάλι, προέρχεται από τις λατινικές
λέξεις «carrus navalis», που σημαίνουν ναυτικό αμαξίδιο.
Κι αυτό γιατί, στις πομπές που γίνονταν κατά την διάρκεια των
Ελευσίνιων Μυστηρίων, (που όπως και τα Διονύσια, ήταν οι πρόγονοι του
σημερινού καρναβαλιού), για να μεταφερθεί το Ιερό Πέπλο της Αθηνάς
στον Παρθενώνα, μέσω της Ιεράς Οδού, παρήλαυνε και μια μικρογραφία
Ιερού Πλοίου, όπως της Πάραλου από την Δήλο, ή της Σαλαμινίας.
Οι μικρογραφίες αυτές είχαν ρόδες, τις στόλιζαν με άνθη και καρπούς,
και έπαιρναν μέρος στις πομπές. Σε αρχαία αγγεία συναντάμε παράσταση
του Διονύσου που κάθεται πάνω σε ένα τέτοιο πλοίο.

Τα έθιμα ξεκινούν νομίζω ως τελετουργικά των Ελευσίνιων μυστηρίων
και των Διονυσιακών εορτών, και συνεχίζονται ως ¨εθνικά έθιμα",
μέχρι και τους ρωμαϊκούς χρόνους.

Ήταν γιορτές αφιερωμένες στην έκπτωση του θεού Κρόνου από τον
Ήλιο Δία.
Τα Κρόνια «Λουπερκάλια» και «Σατουρνάλια» και από οι αρχαιότερες
«Διονυσιακές γιορτές» των Ελλήνων, όπου οι άνθρωποι μεταμφιέζονταν,
χόρευαν, τραγουδούσαν πίνοντας κρασί και το κέφι έφτανε στο
κατακόρυφο προς τιμή του Διόνυσου.

Απόκριες 2009, Αγία Παρασκευή - Λέσβου

Πολύ μου άρεσε η φωτογραφία σου Selenite.
Μακριά απο Χολυγουντιανά κακέκτυπα, απο
πλαστικό και φελιζόλ.

Ακουμπάει πραγματικά στην παράδοση.

Αφού πρώτα πούμε χρόνια πολλά για την ημέρα.

Οι τελετές αυτές ήταν βαθιά ριζωμένες στην λαϊκή παράδοση,
που μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού, όσο και αν αντιμετωπίστηκαν
εχθρικά από την Εκκλησία, δεν έγινε δυνατό να εξαλειφθούν από τη λαϊκή
συνείδηση (Κλήμης Αλεξανδρείας, Ιωάννης Χρυσόστομος).
Για τούτο και έγινε προσπάθεια τα έθιμα αυτά τροποποιημένα να ενταχθούν
και να συνδυαστούν με την θρησκευτική παράδοση, όπως άλλωστε και άλλα
ειδωλολατρικά έθιμα και τελετές ( πυροβασία κ.λπ).

Τον 7ο μ.Χ αιώνα, στην εν Τρούλλω Οικουμενική Σύνοδο θεσπίστηκαν
Ιεροί Κανόνες που απαγόρευαν την μεταμφίεση στο άλλο φύλλο,
καθώς και το να φοριούνται μάσκες.

Οι τελετές αυτές κυριαρχούνται από ενθουσιασμό, ευθυμία και σκωπτική διάθεση.
Κυρίαρχα στοιχεία αποτελούν, τα πειράγματα, τα φαλλικά σύμβολα, και η σάτιρα
για κακώς κείμενα πρόσωπα και κα τα στάσεις στα τοπικά δρώμενα.

Τα γιούνια (μασκαράδες).

'Ετσι!! Αυτό είναι παράδοση.

Τα σημερινά πλαστικά καρναβάλια αποτελούν μάλλον ένα Χολιγουντιανό
κακέκτυπο με ελάχιστες επαφές με την λαϊκή μας παράδοση.
Που τη συμμετοχή σιγά σιγά αντικαθιστά η εργολαβική ανάθεση,
με ελλειπή την επαφή με τα δρώμενα του τόπου, με τη σάτιρά του,
με την αναβίωση της πλούσιας λαϊκής μας παράδοσης.
Ένα καρναβάλι που παράγει ένα απρόσωπο και αμέτοχο κοινό και αυτοσκοπός
γίνεται το υπερθέαμα και ο εντυπωσιασμός.
Οι διαστάσεις και τα μεγέθη. Είναι φανερό ότι τα καρναβάλια αυτό, αν και απορροφούν σημαντικούς οικονομικούς πόρους, δεν παράγουν ανάλογα αποτελέσματα.
Είναι αμφίβολο αν παράγουν πολιτισμό, αφού δεν ακουμπούν και δεν αναβιώνουν
τη λαϊκή μας παράδοση, αλλά μας εκτρέπουν σε αλλόφερτα πρότυπα.
Και αυτό υπονομεύει τη λαϊκή μας παράδοση.
Που σιγά σιγά χάνεται γιατί εμείς φροντίζουμε να μην την περάσουμε,
να μην την κληρονομήσουμε στις επόμενες γενιές.

Θα συμφωνήσω απόλυτα.

Και το στομάχι μας και το μυαλό μας..... με πλαστικές
τροφές γεμίζουν.

Οι φωτογραφίες είναι σημερινές...

Λιτές μα αυθεντικές οι εικόνες της προηγούμενης δημοσίευσης.

Αλήθεια απο καρναβάλι Νεάπολης δεν έχουμε εικόνες και εντυπώσεις;

Αν και σήμερα είναι μέρα των χαρταετών.

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από το καρναβάλι που έγινε σήμερα στην Αγία Παρασκευή - Λέσβου.

Το Νοσοκομουνίον Βοστάνιον

Ο χασάπης (το όνομα αυτού= Κστουφέλ), έφερε την έγκυος γυναίκα του για να γεννήσει...

Με τα πολλά ζόρια... γίνονται επιτέλους οι απαραίτητες εξετάσεις...

Η στιγμή του τοκετού...

Κστουφέλ μ' χάνουμι (Χριστόφα μου, χάνομαι)... φώναζε η γυναίκα...

Ώσπου επιτέλους γεννήθηκε ένα πανέμορφο... γουρουνάκι (εξ αιτίας της γρίππης των χοίρων). Το γουρουνάκι ήταν αληθινό!

Τουλάχιστον στο θέμα αυτό φαίνεται διάχυτο το σκωπτικό στοιχείο.

Και τέλος... τα παριζάκια του Υφαντή.. τα οποία ξεκίνησαν το show κάπως έτσι...

Θά 'μαι καλό παιδί
άριστος μαθητής
αρκεί το παριζάκι μου
να είναι μεσ' το μνις!

Ελπίζω να μην σας κούρασα...

Μία χαρά ήταν Selenite.

Δυστυχώς (ή ευτυχώς) για πρώτη φορά απουσιάζω
απο το καρναβάλι της Νεάπολης και έτσι δεν ανέβασα
υλικό και εντυπώσεις.

Ας ελπίσουμε να το κάνει κάποιος άλλος χρήστης,
αλλοιώς σε λίγες μέρες θα δανειστούμε υλικό.

Το Καρναβάλι είναι μια από τις γιορτές που έχουν καθιερώσει οι άνθρωποι
κατά τις οποίες μπορούν να γλεντούν ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς.
Οι μεταμφιέσεις πρωτοεμφανίζονται περίπου το 2000 π.Χ. στην Ασία, και
συγκεκριμένα στη Μεσοποταμία και τη Βαβυλώνα. «Η δούλα ντύνεται κυρά
και ο υπηρέτης αφέντης».
Σε πιο πρόσφατες εποχές, οι μεταμφιέσεις κυριαρχούσαν όχι μόνο στο
Βυζάντιο, όπου η απόκρια έπαιρνε πάνδημο χαρακτήρα, αλλά σε ολόκληρη
την Ευρώπη καθώς και σε άλλους λαούς.
Ο μεταμφιεζόμενος άλλοτε έπαιρνε μαγική δύναμη για να τη χρησιμοποιήσει
για το καλό της παραγωγής και άλλοτε για να ξεγελάσει τα επιβλαβή πνεύματα.
Η συνήθεια αυτή, ήδη από τον 2ο μ.Χ. αιώνα, βρήκε αντίθετη την εκκλησία,
που έβλεπε σε αυτές τις εκδηλώσεις την συνέχιση των ειδωλολατρικών εθίμων.
Εκκλησιαστικοί συγγραφείς, όπως ο Κλήμης Αλεξανδρείας και ο Ιωάννης ο
Χρυσόστομος, με πύρινο λόγο στηλίτευαν όσους μεταμφιέζονταν και
συμμετείχαν σε τέτοιες εκδηλώσεις. Από τα κείμενα τους μαθαίνουμε,
ότι στρατιώτες μεταμφιέζονταν σε άρχοντες, άνδρες σε γυναίκες,
γυναίκες σε άνδρες, πλούσιοι σε φτωχούς, φτωχοί σε πλούσιους και
άλλοι σε ζώα.
Φορούσαν προσωπεία, έπαιρναν μέρος σε πομπές, και ενοχλούσαν τους
περαστικούς με πειράγματα και χοντρά αστεία.