Επερχόμενο..... και πεπερασμένο.

Μία διαχρονική σύγκρουση.

Το νέο που έρχεται..... και το παλιό που ξεπεράστηκε.

Και που τα ιστορικά στατιστικά είναι υπέρ του πρώτου
και σε βάρος του δευτέρου.

Ιστορική πορεία του ανθρώπου.

Άνθρωπος σπηλαίων.

Νεάντερταλ και χόμο σάπιενς.

Ιστορική συνύπαρξη; ή σύγκρουση μέχρι εξαφάνιση ή και αφομοίωση
του ασθενεστέρου (πεπερασμένου) απο τον ισχυρότερο (επερχόμενο).

Κάποιοι άλλοι το είπαν αλλοιώς.
Συντήρηση και προοδευτισμός.

Ενδιαφέρον φαίνεται.

Για συνέχισε το.

Κάποια πράγματα φαίνονται νομοτελειακά.
Όπως η επικράτηση του επερχόμενου, του καινούργιου,
σε αυτό που ήδη υφίσταται.

Κυνηγός - τροφοσυλλέκτης ο άνθρωπος στην μακρά πορεία του,
σε κάποια στιγμή έκανε στροφή και έγινε καλλιεργητής τροφής.
Αυτοί που επέμεναν στον παλιό τρόπο ζωής, εξοντώθηκαν η προσυλητίστηκαν.

Και αυτό το σκηνικό της σύγκρουσης - επικράτησης, επαναλήφθηκε
πολλές φορές στην πορεία του ανθρώπου.

Αυτό μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα συμπέρασμα, ότι αφού το καινούργιο επικρατεί πάντα, έτσι πρέπει να γίνεται.

Αυτό που όμως δημιουργεί ένα προβληματισμό, είναι το ερώτημα
πώς θα ήταν τελικά η ζωή, αν δεν είχε επικρατήσει αυτό,
αλλά είχε επικρατήσει το άλλο;

Αυτό θα σήμαινε τέλος και στασιμότητα; Η απλά θα σήμαινε μία
άλλη πορεία των πραγμάτων, που απλά δεν τη γνωρίζουμε;

Νομίζω πως θα σήμαινε μία άλλη πορεία.

Που βέβαια θα μας είχε οδηγήσει σε ένα άλλο σημείο,
που δεν ξέρουμε αν είναι καλύτερα ή χειρότερα.

Το καλύτερα ή το χειρότερα προσδιορίζεται ανάλογα με τα
κριτήρια που θέτουμε.

Η ανάπτυξη των επιστημών και της τεχνολογίας, μας κάνει τη ζωή
πιο εύκολη.
Με αυτό το κριτήριο είναι καλύτερα.

Όμως ιστορικά φαίνεται πως η τεχνολογική εξέλιξη, είναι ανταγωνιστική
προς το περιβάλλον και καθόλου συμβατή με την ανάπτυξη του
πλανήτη.
Με αυτό το κριτήριο είμναι χειρότερα.

Μπορεί για αυτό οι πολιτισμοί να έχουν κύκλους.

Υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν μπορούμε να τα εξηγήσουμε.

Όμως δεν έχουμε καμμία απόδειξη ότι πρίν την εποχή του λίθου
ο άνθρωπος ανέπτυξε άλλους πολιτισμούς.