Αφανείς ...... ένοχοι.

Σήμερα τα δελτία ειδήσεων ανακοίνωσαν πάλι την αυτοκτονία ενός
μικρού επιχειρηματία για χρέη.

Και ίσως δεν μας συγκίνησε καθόλου.

Έφθασε πλέον να γίνει συνηθισμένο φαινόμενο, άνθρωποι μές την απόγνωση τους
και την απελπισία τους να δίνουν τέλος στη ζωή τους.

Και λάλησε ο αβανταδόρος στο μεσημεριανό δελτίο, και είπε πως χιλιάδες
άνθρωποι αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, αλλά δεν αυτοκτονούν
όλοι.
Παρασύρθηκε ίσως πως ο ίδιος είναι ένας αβανταδόρος μαζικής παραγωγής,
πανομοιότυπος με οποιοδήποτε αντίγραφο παραγωγής του.
Και δεν μπόρεσε να καταλάβει πως οι άνθρωποι δεν είναι παραγωγή μιάς
μηχανής, ενός συστήματος.
Τουλάχιστον όχι όλοι.
Κάθε άνθρωπος είναι μία διαφορετική οντότητα, μία διαφορετική προσωπικότητα,
με διαφορετικές ανοχές και διαφορετικές αντοχές.
Και αν εσένα κύριε αβανταδόρε οι ανοχές και αντοχές σου σου επιτρέπουν να
τα παραβλέπεις αυτά, για κάποιους άλλους δεν είναι το ίδιο.
Και επιλέγουν είτε απο φιλότιμο, είτε απο απελπισία, είτε απο κάτι άλλο
που εμείς δεν μπορούμε να δούμε, και δίνουν τέλος στη ζωή τους.

Αυτοχειρία;
Λάθος!
Προμελετημένο έγκλημα.
Με ένα εμφανή φυσικό αυτουργό ( τον αυτόχειρα), αλλά με δεκάδες ή και
εκατοντάδες ηθικούς αυτουργούς.

Σε βλέπω κύριε βουλευτάκο, μέσα απο τα κασμίρια σου και πίσω απο τις γραβάτες
σου σε εκείνα τα ναί ή και τα όχι που έφεραν τον ανθρωπάκο σε τούτη την
απόγνωση.
Σε βλέπω κύριε διευθυντάκο της τράπεζας, λειτουργικό στοιχείο του συστήματος
που είσαι υπηρέτης.
Σε βλέπω κύριε υπουργάρα, με το ύφος των 7 καρδιναλίων, που κατά βάθος
ηδονίζεσαι με το επίτευγμα σου.
Σας βλέπω κύριοι πρωθυπουργοί.
Σας βλέπω μεταπολιτευτικά κόμματα που μέσα απο ένα μανδύα κοινοβουλευτισμού, μέσα απο ένα διάτρητο φανταχτερό περιτύλιγμα δημοκρατίας,, εφαρμόσατε την πιό στυγνή δικτακτορία.
Οπλίσατε τη σκανδάλη του όπλου, και απλά το βάλατε στον κρόταφο αυτού
του ανθρώπου.
Έτσι που να μη του μένει τίποτα άλλο παρά να την πιέσει.
Για να έχετε εξασφαλίσει το άλλοθι σας.

Αλλά όχι.
Δεν είναι αυτοί ηθικοί αυτουργοί.

Απλά όλοι τους είναι λειτουργικά στοιχεία ενός πανίσχυρου
και αόρατου συστήματος, μέσα σε μία αμφίδρομη και
αλληλοτροφοδοτούμενη σχέση.
Υπηρετούν το σύστημα, και τους υπηρετεί και αυτό.
Αυτοί ξεπέφτουν, αλλά το σύστημα υπάρχει, πάντα απρόσωπο
και παντοδύναμο.

Ναί αυτό είναι ο ηθικός αυτουργός!
Ο αφανής ...... ένοχος.

Αλλά και πάλι ένα σύστημα για να υπάρχει, πρέπει κάπου να
στηρίζεται.
Να στηρίζεται σε ανθρώπους.
Σε μένα, σε σένα, στον άλλον.

Μπαγασάκο..... αφανή....... ανθρωπάκο.

Σε βλέπω!!!