Νυχτερινοί ουρανοί.

Η αλήθεια είναι πως στους ξέφρενους ρυθμούς της σύγχρονης
εποχής, στους εκτυφλωτικούς της προβολείς και στη φωτορύπανση,
έχουμε χάσει τη μαγεία των νυχτερινών ουρανών.

Όλο και πιο σπάνια σε σκοτεινές νύχτες σηκώνουμε το βλέμμα μας
στο αστροφώτιστο στερέωμα για να πάρουμε λίγες στιγμές απο τη
μαγεία του.
Μία μαγεία που γίνεται ακόμη μεγαλύτερη όταν έχουμε ουράνια
φαινόμενα.

Αν ο καιρός είναι σύμμαχος μας και δεν έχει συννεφιά, αύριο το βράδυ
θα μπορούμε να απολαύσουμε τη σύνοδο της Σελήνης και του Δία στον
αστερισμό του Αιγόκερω.
Στην ίδια γειτονιά και λίγο πιο πίσω απο το Δία θα βρίσκεται και ο
Ποσειδώνας, που δυστυχώς όμως δεν είναι ορατός.

Ευτυχώς (τουλάχιστον εδώ) μας έκανε το χατήρι.

Και σε ένα καθαρό ουρανό απολαμβάνουμε τη Σελήνη
μαζί με το Δία.

Δεν το είχα δεί ότι είχε και τέτοιο θέμα.
Πολύ ενδιαφέρον.


Πρίν μερικούς μήνες, δεν θυμάμαι πότε ακριβώς,
είχε τριπλή σύνοδο.
Σελήνη, Δίας, και Αφροδίτη μαζί.

Ήταν φανταστικό το θέαμα!!!!!

Έχω ακούσει πως το πιο λαμπρό άστρο είναι ο Σείριος.

Μπορούμε να το δούμε στον ουρανό;

Σείριος

Πραγματικά ο Σείριος είναι το πιο λαμπρό αστέρι του ουρανού.
με οπτικό μέγεθος -1,46.

Βέβαια μιλάμε πάντα για αστέρια.
Γιατί ακόμη πιο λαμπρός είναι ο Δίας με μέγεθος -2.6,
η Αφροδίτη με μέγεθος -3.9, και η Σελήνη με μέγεθος
-5,71.
Βέβαια αυτοί είναι πλανήτες και το μέγεθος τους οφείλεται
στο ότι είναι πολύ κοντά μας.

Ναί αυτή την εποχή μπορούμε να τον δούμε το Σείριο.
Και όσο προχωράμε πρός το χειμώνα, θα μπορούμε καλύτερα.
Τώρα ο Σείριος ανατέλει γύρω στη μιάμισυ τα μεσάνυχτα και
μπορούμε να τον δούμε μέχρι το πρωί χαμηλά στον ουρανό
του νοτιά.
Όσοι σηκώνονται νωρίς το πρωί, μπορούν να τον χαρούν.

Μία σημαντική αστρονομική βραδιά απόψε.

Μπορούμε να θαυμάσουμε τη Σελήνη στο Δία.
Ορατό το φαινόμενο.

Επίσης απόψε έχουμε χειμερινό ηλιοστάσιο.
Κοντά στις οκτώ παρά δέκα ο ήλιος μπαίνει
στον Αιγόκερω, και εμείς μπαίνουμε στο χειμώνα.

Η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου.
Θα χορτάσουμε ύπνο.


καλο χειμώνα

Μας το θύμισε ο/η χρήστης Selenite στη θεματική ενότητα της ποίησης.

Αύριο 21 Μάρτη έχουμε την εαρινή ισημερία, και μπαίνουμε στην
άνοιξη.

Αναγέννηση της Φύσης, και μία ευκαιρία για να αναγεννηθεί ο
καθένας μας.

Καλή άνοιξη

Εκτός απο την άνοιξη τον επόμενο μήνα έχουμε ένα σημαντικό
αστρονομικό γεγονός, καθώς απο τη βόρεια Ελλάδα θα είναι ορατή
η διέλευση του διπλού αστεροειδούς 130 electra.
Η διέλευση θα είναι ορατή απο τη βόρεια Ελλάδα στις 15 Απριλίου,
και ο Electra είναι ο μοναδικός αστεροειδής με συνοδό.

Ποιός τη χάρη του.... εννοώ να μην είναι μόνος του στις αστρικές του
περιπλανήσεις.

Admin έγραψε:Μας το θύμισε ο/η χρήστης Selenite στη θεματική ενότητα της ποίησης.

Η Selenite κύριε Αδμίν. Γυναίκα είμαι.

Η διέλευση θα είναι ορατή απο τη βόρεια Ελλάδα στις 15 Απριλίου,
και ο Electra είναι ο μοναδικός αστεροειδής με συνοδό.

Ποιός τη χάρη του.... εννοώ να μην είναι μόνος του στις αστρικές του
περιπλανήσεις.

Καλό.

Ευχαριστώ για τη διόρθωση Selenite.

Βλέπεις οι admin είναι λίγο παρωπιδικοί.

Βλέπουν τους χρήστες ως ο/η χρήστης.

Admin έγραψε:Ευχαριστώ για τη διόρθωση Selenite.

Βλέπεις οι admin είναι λίγο παρωπιδικοί.

Βλέπουν τους χρήστες ως ο/η χρήστης.

Τον Απρίλιο απο 9 ως 11 Απρίλη θα πραγματοποιηθεί στον Πάρνωνα
στο Νομό Λακωνίας η 4η Πανελλήνια εξόρμηση ερασιτεχνών αστρονόμων.

Ο Πάρνωνας θεωρείται ένα απο τα καλύτερα βουνά για αστρονομικές
παρατηρήσεις και επανειλημένα το επισκέπτονται οι ασχολούμενοι με
την αστρονομία.

Η τοποθεσία παρατήρησης είναι στο ορειβατικό καταφύγιο του ΕΟΣ
Σπάρτης, σε υψόμετρο 1420 μέτρων.

Ο Καζαμίας όμως λέει ότι ότι στην άνοιξη μπήκαμε
20 Μαρτίου ώρα 19:32.

Χάνουμε σιγά σιγά το Σείριο.

Αλλά απο τα μεσάνυχτα και μετά στον ουρανό του Νότου
αρχίζουμε να βλέπουμε το Σκορπιό και το Τοξότη.

Που πάει να πεί πως σιγά σιγά μπαίνουμε στο καλοκαίρι.
Μας το θυμίζει άλλωστε και το θερινό τρίγωνο που μετά τα
μεσάνυχτα προβάλει στην ανατολή.

Μετά τη δύση του ηλίου μπορούμε να απολαύσουμε στη δύση
την Αφροδίτη και Νοτιοδυτικά το Σείριο.
Τα πιο λαμπρά ουράνια σώματα.
Στην ανατολή το πιο λαμπρό άστρο που ανάβει πρώτο, είναι
ο Αρκτούρος του Βοώτη.

Τι είναι το θερινό τρίγωνο;

Το θερινό τρίγωνο το σχηματίζουν τα 3 κύρια αστέρια 3 αστερισμών.

Ο Βέγας απο τον αστερισμό της Λύρας, ο Ντενέμπ απο τον αστερισμό
του Κύκνου, και ο Αλταϊρ απο τον αστερισμό του Αετού.

Είναι τόσο φωτεινά αστέρια που σχηματίζουν ένα ευδιάκριτο τρίγωνο
στο στερέωμα.
Επειδή είναι εμφανή τους καλοκαιρινούς μήνες λέγονται θερινό
τρίγωνο.
Ο Βέγας τις ημέρες αυτές ανατέλει με το λυκόφως και λίγο μετά ανατέλουν
και τα άλλα δύο αστέρια.
Ο Βέγας τις ημέρες αυτές μεσουρανεί περίπου στις 5 το πρωί.
Όσοι σηκωθούμε αυτή την ώρα μπορούμε να τον δούμε στο ζενίθ.
Αυτή βέβαια είναι η φαινομενική τους θέση, όπως εμείς τους βλέπουμε απο
τη γή.

Ο Ντενέμπ απέχει απο εμάς περίπου 3.200 έτη φωτός, και το
μέγεθος του είναι 265.000 φορές μεγαλύτερο απο τον ήλιο μας.
Ο Αλταϊρ απέχει κοντά στα 17.000 έτη φωτός μακριά μας, και
το μέγεθος του είναι 11,3 φορές μεγαλύτερο απο τον ήλιο μας.
Ο Βέγας βρίσκεται περίπου 26.000 έτη φωτός μακριά μας, και
το μέγεθος του είναι 50 φορές μεγαλύτερο απο τον ήλιο μας.

Γιατί τον Αρκτούρο τον λένε και Βοώτη;

Νομίζω πως Βοώτης είναι ο αστερισμός.

Ο Αρκτούρος πρέπει να είναι το μεγάλο του άστρο.

Ακριβώς έτσι!

Ο Βοώτης είναι ο αστερισμός και ο Αρκτούρος είναι ο
α' του αστερισμού.
Ο Βοώτης είναι απο τους πρώτους αστερισμούς (48) που
σημειώθηκε απο τον Πτολεμαίο.
Την ονομασία Βοώτης συναντάμε και στην Οδύσσεια, και
η ετυμολογία της είναι απο το βούς (βόδι) και ωθείν.
Αυτός που ωθεί (οδηγεί) το βόδι.

Ο αστερισμός του Αρκτούρου ακολουθεί τον αστερισμό της
μεγάλης Άρκτου στην περιστροφή της περί τον ουράνιο πόλο.
Ο αστερισμός της Μεγάλης Άρκτου στην ομηρική εποχή λεγόταν
Άμαξα.
Έτσι ο Βοώτης έδινε την εντύπωση στους αρχαίους πως ήταν
αυτός που οδηγούσε (κατήυθυνε) το βόδι της άμαξας.

Αρκτοφύλαξ και Αρκτούρος ( φύλακας της αρκούδας), η πρώτη λέξη
εννοούσε τον αστερισμό, και η δεύτερη τον φωτεινότερο αστέρα
του αστερισμού.

Ο α' του Βοώτη ονομάζεται Αρκτούρος.
Ο β' Νεκάρ, και ο γ' Σεγίνος.

Μεσάνυχτα και στον ουρανό του Σορόκου ανατέλει ο
Αντάρης , ο α'του Σκορπιού.

Ένας εξελιγμένος ερυθρός υπεργίγαντας 604 έτη φωτός μακριά μας
(κατά άλλη αστρονομική εκτίμηση 550 ε.φ), και με μάζα που είναι
340 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη απο τη μάζα του δικού μας
ήλιου, ενώ η πραγματική του λαμπρότητα είναι 10.000 φορές
μεγαλύτερη.

Η αστρονομία μας είναι γνωστή εδώ και 4.500 χρόνια περίπου.
Κατά άλλους η αστρονομία εμφανίζεται στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό,
ενώ κατά άλλους τις πρώτες γραπτές αναφορές τις έχουμε από τους
Βαβυλώνιους.

Στην αρχαία Ελλάδα η γέννηση της αστρονομίας είναι ταυτόχρονη
με την γέννηση της μυθολογίας.
Οι αστρονομικές περιγραφές συνήθως περιγράφουν μυθολογικά
συμβάντα., ή συνδέονται με θρησκευτικά τελετουργικά.
Σίγουρα το ενδιαφέρον του ανθρώπου για τον ουρανό και τα
αστέρια του θα είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον του ανθρώπου
από την εποχή που αυτός υπήρξε κυνηγός – τροφοσυλλέκτης.
Η παρατήρηση του ουρανού, και ειδικά του νυχτερινού πάντα
δημιουργούσε συναισθήματα θαυμασμού και μυστηρίου.
Οπωσδήποτε όμως το ενδιαφέρον του ανθρώπου για τον ουρανό
θα πρέπει να έγινε πιο έντονο όταν ο άνθρωπος εξελίχτηκε σε
καλλιεργητή.
Και αυτό βέβαια για πρακτικούς λόγους, με κυριότερο τον
προσδιορισμό του χρόνου, και τον προσανατολισμό..
Πλήθος αστρονομικών αναφορών έχουμε στα Ομηρικά έπη, καθώς
και στο σουμεριακό έπος του Γκιλγκαμές που χρονολογείται στο
1800 π.χ.
Ο Όμηρος φαίνεται πάντως να γνωρίζει σχεδόν το σύνολο των
αστεριών.
Επίσης και ο Ησίοδος φαίνεται γνώστης των αστρονομικών φαινομένων,
δίνοντας οδηγίες στους γεωργούς για τις εποχές του έτους.
«Όταν οι Πλειάδες οι κόρες του Άτλαντα ανατέλουν, άρχισε το θέρισμα,
και το όργωμα όταν δύσουν».

Στο διάλογο του Διομήδη με τον Οδυσσέα, ο Όμηρος παραστατικά
μας λέει πως ο νυχτερινός ουρανός χρησιμοποιείτο για τον
ακριβή προσδιορισμό του χρόνου.
«ας πάμε, η νύχτα σώνεται και η χαραυγή σιμώνει, τ΄άστρα επροχώρησαν
πολύ, και της νυκτός τα δύο μέρη επεράσαν, και έμεινε μόλις το
τρίτο ακόμη». Ιλιάδα Κ 251-253.

Όμως και οι Αιγύπτιοι, αλλά και οι Κινέζοι είχαν προχωρήσει
νωρίς στην αστρονομία.

Οι Μάγια και οι Ίνκας είναι νεότεροι πολιτισμοί, όμως
ο δίσκος της Νέμπρα και το μνημείο του Στοουνχετζ
βάζουν ζητήματα για την πρώϊμη αστρονομική γνώση
των Ευρωπαίων.

Σωστά Storm.

Εκτός απο τον Ησίοδο και τον Όμηρο που κάνουν στα έργα τους
αναφορές που φανερώνουν μία προχωρημένη αστρονομική γνώση,
πιο συγκροτημένες αναφορές έχουμε στο έργο Φαινόμενα και
Διοσημεία (Διός - σημεία), απο τον Άρατο.
Εκτιμάται ότι τις αναφορές αυτές ο Άρατος αντλεί απο το έργο τους
Ευδόξου ο οποίος είχε γεννηθεί περίπου 100 χρόνια πρίν απο αυτόν,
ενώ για το δεύτερο μέρος του έργου του (Διοσημεία) απο κάποιους
αποδίδεται στον Θεόφραστο.

Ωστόσο τα έργα όλων αυτών απλά καταγράφουν μία αστρονομική
γνώση η οποία βέβαια προϋπήρχε, χωρίς να μπορούμε να προσδιορίσουμε
απο πότε.

Και βέβαια εκτός απο την καλησπέρα, να ευχηθούμε και καλό
καλοκαίρι, αφού επίσημα σήμερα μπήκαμε στο καλοκαίρι,
και είμαστε στο θερινό ηλιοστάσιο.

Η μεγαλύτερη μέρα για το βόρειο ημισφαίριο, και η
μικρότερη νύχτα.

Πανσέληνος απόψε, και μπορούμε να τη θαυμάσουμε.

Αυτό που δεν θα μπορέσουμε να θαυμάσουμε είναι η
σεληνιακή έκλειψη .... σε μεγένθυνση.

Ένα σπάνιο και δύσκολα εξηγήσιμο φαινόμενο.
Σήμερα έχουμε μία έκλειψη σελήνης η οποία δυστυχώς
δεν θα είναι ορατή για εμάς, και η οποία θα φθάσει
σταδιακά να καλύψει το 54%του δίσκου της σελήνης.

Το ενδιαφέρον του φαινομένου είναι ότι στην πανσέληνο
και στις πρώτες μοίρες της ανατολής η της δύσης της σελήνης,
αυτή φαίνεται μεγαλύτερη από ότι όταν ανεβαίνει ψηλά στο στερέωμα.
Πρόκειται για το φαινόμενο της φαινομένης απόστασης.
Στην ουσία πρόκειται για μία οφθαλμαπάτη, αφού το φεγγάρι
δεν μεγαλώνει σε τίποτα.

Το φαινόμενο αν και γνωστό απο την εποχή του Αριστοτέλη,
ακόμη και σήμερα δεν έχει αιτιολογηθεί και καμμία απο τις
υπάρχουσες θεωρίες δεν έχει τη δυνατότητα της απόδειξης.

Το φαινόμενο της έκλειψης πάντως θα είναι σε μεγένθυνση,
αφού θα συμβεί στους χρόνους ανατολής της σελήνης.